Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: infamo, infamas, infamavi, infamatum, infamāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = infamare, (eng) = bring into disrepute, defame,   (esp) = denostar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego infamo tu infamas ille infamat nos infamāmus vos infamātis illi infamant | Yo denuesto Tu denuestas El/Ella/Eso denuesta Nosotros denostamos Vosotros denostáis Ellos/Ellas/Esos denuestan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego infamābam tu infamābas ille infamābat nos infamabāmus vos infamabatis illi infamābant | Yo denostaba Tu denostabas El/Ella/Eso denostaba Nosotros denostabamos Vosotros denostabais Ellos/Ellas/Esos denostaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego infamavi tu infamavisti, infamasti... ille infamavit nos infamavĭmus vos infamavistis, infamastis... illi infamavērunt, infamarunt, infamavere... | Yo denosté Tu denostaste El/Ella/Eso denostó Nosotros denostamos Vosotros denostasteis Ellos/Ellas/Esos denostaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego infamavi tu infamavisti, infamasti... ille infamavit nos infamavĭmus vos infamavistis, infamastis... illi infamavērunt, infamarunt, infamavere... | Yo he denostado Tu has denostado El/Ella/Eso ha denostado Nosotros hemos denostado Vosotros habéis denostado Ellos/Ellas/Esos han denostado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego infamavĕram, infamaram... tu infamavĕras, infamaras... ille infamavĕrat, infamarat... nos infamaverāmus, infamaramus... vos infamaverātis, infamaratis... illi infamaverant, infamarant... | Yo había denostado Tu habías denostado El/Ella/Eso había denostado Nosotros habíamos denostado Vosotros habíais denostado Ellos/Ellas/Esos habían denostado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego infamavi tu infamavisti, infamasti... ille infamavit nos infamavĭmus vos infamavistis, infamastis... illi infamavērunt, infamarunt, infamavere... | Yo hube denostado Tu hubiste denostado El/Ella/Eso hubo denostado Nosotros hubimos denostado Vosotros hubisteis denostado Ellos/Ellas/Esos hubieron denostado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego infamavĕram, infamaram... tu infamavĕras, infamaras... ille infamavĕrat, infamarat... nos infamaverāmus, infamaramus... vos infamaverātis, infamaratis... illi infamaverant, infamarant... | Yo había denostado Tu habías denostado El/Ella/Eso había denostado Nosotros habíamos denostado Vosotros habíais denostado Ellos/Ellas/Esos habían denostado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego infamābo tu infamābis ille infamābit nos infamabĭmus vos infamabĭtis illi infamābunt | Yo denostaré Tu denostaras El/Ella/Eso denostará Nosotros denostaremos Vosotros denostareis Ellos/Ellas/Esos denostarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego infamavĕro, infamaro... tu infamavĕris, infamaris... ille infamavĕrit, infamarit... nos infamaverĭmus, infamarimus... vos infamaverĭtis, infamaritis... illi infamavĕrint, infamarint... | Yo habré denostado Tu habrás denostado El/Ella/Eso habrá denostado Nosotros habremos denostado Vosotros habréis denostado Ellos/Ellas/Esos habrán denostado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego infamem tu infames ille infamet nos infamēmus vos infamētis illi infament | Yo denueste Tu denuestes El/Ella/Eso denueste Nosotros denostemos Vosotros denostéis Ellos/Ellas/Esos denuesten |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego infamārem tu infamāres ille infamāret nos infamarēmus vos infamarētis illi infamārent | Yo denostara Tu denostaras El/Ella/Eso denostara Nosotros denostáramos Vosotros denostarais Ellos/Ellas/Esos denostaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego infamavĕrim, infamarim... tu infamavĕris, infamaris... ille infamavĕrit, infamarit... nos infamaverĭmus, infamarimus... vos infamaverĭtis, infamaritis... illi infamavĕrint, infamarint... | Yo haya denostado Tu hayas denostado El/Ella/Eso haya denostado Nosotros hayamos denostado Vosotros hayáis denostado Ellos/Ellas/Esos hayan denostado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego infamavissem, infamassem... tu infamavisses, infamasses... ille infamavisset, infamasset... nos infamavissēmus, infamassemus... vos infamavissētis, infamassetis... illi infamavissent, infamassent... | Yo hubiera denostado Tu hubieras denostado El/Ella/Eso hubiera denostado Nosotros hubiéramos denostado Vosotros hubierais denostado Ellos/Ellas/Esos hubieran denostado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego infamārem tu infamāres ille infamāret nos infamarēmus vos infamarētis illi infamārent | Yo denostaría Tu denostarías El/Ella/Eso denostaría Nosotros denostaríamos Vosotros denostaríais Ellos/Ellas/Esos denostarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego infamavissem, infamassem... tu infamavisses, infamasses... ille infamavisset, infamasset... nos infamavissēmus, infamassemus... vos infamavissētis, infamassetis... illi infamavissent, infamassent... | Yo habría denostado Tu habrías denostado El/Ella/Eso habría denostado Nosotros habríamos denostado Vosotros habríais denostado Ellos/Ellas/Esos habrían denostado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
infama infamate Futuro infamato infamato infamatote infamanto | denuesta denostad ve a denostar vaya a denostar id a denostar vayan a denostar |
INFINITIVO | |
Presente | |
infamāre | denostar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
infamavisse, infamasse... | haber denostado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
infamaturum esse, infamaturam esse, infamaturum esse, infamaturos esse, infamaturas esse, infamatura esse... | ir a denostar |
GERUNDIO | |
infamandi, infamando, infamandum, infamando... | de denostar a denostar para denostar por denostar |
SUPINO | |
infamatum | denostar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que denuesta |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infamans Gen.infamantis Dat.infamanti Acc.infamantem Voc.infamans Abl.infamante, infamanti... | infamantes infamantium infamantibus infamantes infamantes infamantibus |
Feminina | |
Nom.infamans Gen.infamantis Dat.infamanti Acc.infamantem Voc.infamans Abl.infamante, infamanti... | infamantes infamantium infamantibus infamantes infamantes infamantibus |
Neutro | |
Nom.infamans Gen.infamantis Dat.infamanti Acc.infamans Voc.infamans Abl.infamante, infamanti... | infamantia infamantium infamantibus infamantia infamantia infamantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de denostar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infamaturus Gen.infamaturi Dat.infamaturo Acc.infamaturum Voc.infamature Abl.infamaturo | infamaturi infamaturorum infamaturis infamaturos infamaturi infamaturis |
Feminina | |
Nom.infamatura Gen.infamaturae Dat.infamaturae Acc.infamaturam Voc.infamatura Abl.infamatura | infamaturae infamaturarum infamaturis infamaturas infamaturae infamaturis |
Neutro | |
Nom.infamaturum Gen.infamaturi Dat.infamaturo Acc.infamaturum Voc.infamaturum Abl.infamaturo | infamatura infamaturorum infamaturis infamatura infamatura infamaturis |
- Conjugación completa di infamari Forma pasiva |